Erven van een naaste die in het buitenland woont

Met autoriteit bedoelen we de instantie die de erfopvolging van de nalatenschap zal behandelen. Afhankelijk van het betrokken land kan dat een notaris, rechtbank, registratiekantoor of een ander bestuursorgaan zijn. Als algemeen principe geldt de regel dat de autoriteit van het land waarin de erflater zijn laatste gewone verblijfplaats had, optreedt. In ons geval zou dat een instantie in Spanje zijn. Die autoriteit (bv. een Spaanse notaris) behandelt de erfopvolging van alle goederen van de ouders (roerend en onroerend). De Spaanse autoriteit zal dus ook de erfopvolging van de goederen gelegen in België behandelen.

Opgelet: had de erflater zijn laatste gewone verblijfplaats buiten de EU, dan gelden andere regels. Informeer je hierover bij de notaris.

In principe is dat niet mogelijk, behalve in een specifiek geval. Een erflater heeft de mogelijkheid om via een testament een erfkeuze te maken. Hij of zij kan kiezen om de behandeling van zijn nalatenschap volgens de erfrechtregels van het land van zijn nationaliteit toe te passen (in de plaats van de regels van het land waar hij of zij zijn gewone verblijfplaats had). Ook de erfgenamen moeten hiermee schriftelijk akkoord gaan.

De regels voor het aanvaarden of het verwerpen van de nalatenschap kunnen van land tot land verschillen. Zo kunnen de erfrechtelijke regels van een land bepalen dat de erfgenamen verplicht een keuze kenbaar moeten maken via een rechtbank. Moeten de erfgenamen dan naar dat land afreizen om de nalatenschap uitdrukkelijk te aanvaarden of te verwerpen?

Nee. De Europese regels staan toe dat de erfgenamen de nalatenschap verwerpen of aanvaarden voor het “gerecht” (autoriteit) van het land waar zij zelf hun gewone verblijfplaats hebben.

Een erfgenaam kan zijn hoedanigheid van erfgenaam bewijzen aan de hand van een erfrechtverklaring. Een erfrechtverklaring is een officieel document dat afgegeven wordt door de notaris of een andere bevoegde autoriteit (verschilt van land tot land). Zo kan een erfrechtverklaring in sommige landen nodig zijn om bankrekeningen van de overledene te deblokkeren.

Een erfrechtverklaring van het ene land wordt mogelijk niet erkend in een ander land. Daarom heeft Europa de Europese Erfrechtverklaring ontwikkeld (EER). De Europese erfrechtverklaring is een document waarmee erfgenamen en andere betrokkenen bij de afwikkeling van een nalatenschap (zoals executeurs of beheerders) hun hoedanigheid kunnen bewijzen in andere lidstaten.

Je kan een Europese erfrechtverklaring hier aanvragen.