Erkenning van een kind en erfenis: wat zijn de gevolgen?
9 september 2025
Een kind erkennen kan ook na de geboorte. Er bestaat geen leeftijdsgrens om een erkenning te doen. Door de erkenning ontstaat er een juridische band tussen vader en kind. Dat heeft belangrijke gevolgen voor het erfrecht, die je moet onderscheiden van adoptie of de 'symbolische' erkenning via een testament. Notaris.be legt het uit.
Wat betekent erkenning voor de erfenis?
Een ouder die een kind erkent, wordt de juridische ouder van dat kind. Het kind krijgt daardoor dezelfde erfrechten als een biologisch kind.
- De kinderen erven elk een gelijk deel van de nalatenschap.
- Zijn er twee kinderen, dan erven ze elk de helft.
- Zijn er drie kinderen, dan krijgt ieder 1/3.
- Heeft de erflater geen echtgeno(o)t(e), dan erven de kinderen de volle eigendom.
- Is er wel een gehuwde partner, dan erven de kinderen in blote eigendom, terwijl de partner het vruchtgebruik ontvangt.
- Een erkend kind heeft ook recht op een beschermd erfdeel. Dat betekent dat hij of zij minstens een deel van erfenis moet krijgen, ook als schenken of legaten zijn die andere mensen bevoordelen. Krijgt hij te weinig, dan kan hij zijn minimum erfdeel opeisen.
Erkenning is niet hetzelfde als adoptie
Hoewel zowel erkenning als adoptie een juridische band scheppen, zijn de gevolgen niet identiek. Zeker op het vlak van erfrecht bestaan er duidelijke verschillen.
Volle adoptie
Bij een volle adoptie wordt een adoptiekind volledig gelijkgesteld met een natuurlijk kind.
- Het kind behoort voortaan tot de familie van de adoptieouders.
- Alle banden met de oorspronkelijke familie worden verbroken.
- Volle adoptie is enkel mogelijk voor minderjarigen.
Gewone adoptie
Bij een gewone adoptie behoudt het adoptiekind de band met zijn oorspronkelijke familie. Het kan dus erven van zowel de biologische als de adoptieouders.
- Dit wordt vaak toegepast bij plusouders die ook hun pluskind iets willen nalaten.
- Het adoptiekind erft niet van de bloedverwanten van de adoptieouders.
- Gewone adoptie kan zowel bij minderjarigen als meerderjarigen.
Kan je hetzelfde regelen via een testament?
Een loutere vermelding in een testament bij wijze van ‘symbolische’ erkenning heeft niet dezelfde gevolgen als een wettelijke erkenning of adoptie.
- Iedereen mag via een testament een deel van zijn vermogen nalaten aan een ander dan zijn kinderen.
- Toch hebben natuurlijke kinderen altijd recht op hun erfrechtelijke reserve: de helft van de nalatenschap blijft voor hen samen voorbehouden.
- Een testament kan steeds worden gewijzigd zolang de erflater wilsbekwaam is. Een erkenning of adoptie daarentegen is definitief en kan niet zomaar ongedaan worden.
Ook fiscaal zijn er verschillen:
- Een wettelijk erkend kind wordt voor de erfbelasting gelijkgesteld met de andere kinderen.
- Enkel in bepaalde situaties – bijvoorbeeld als het gaat om een pluskind in Vlaanderen – gelden de gunstigere tarieven in rechte lijn. Er is sprake van een plusouder-pluskind relatie als de erflater zijn hoedanigheid van partner gehad heeft op datum van het overlijden van de ouder van het kind of, als de partner als eerste overlijdt, op datum van zijn overlijden. Was er dus geen sprake van een relatie tussen de erflater en de ouder van het kind, dan zal het aangeduid kind vallen onder de hoogste successietarieven.
Een wettelijke erkenning van een kind zorgt ervoor dat het kind dezelfde erfrechten en fiscale behandeling krijgt als de andere juridische kinderen. Dat is wezenlijk anders dan adoptie, dat nog bijkomende gevolgen heeft. Let wel, een kind ‘erkennen’ via een testament door het als begunstigde van een legaat aan te duiden heeft niet dezelfde gevolgen als een wettelijke erkenning.
Wil je meer informatie over het erkennen van een kind? Praat erover met een notariskantoor.
Bron: Fednot