Pacht

De pachtwet wordt zeer strikt toegepast en is complex. Pacht is de huur van onroerende goederen die vanaf het ogenblik dat de pachter er in het genot van treedt (bij het begin of in de loop van de pachttijd), door deze pachter hoofdzakelijk worden gebruikt in zijn landbouwbedrijf. Bosbouw valt niet onder de toepassing van de pachtwet.

Wie onder het toepassingsgebied valt, laat zich best bijstaan door een notaris. Soms is zijn tussenkomst zelfs wettelijk opgelegd. De toepassing van de landpacht staat onder controle van de vrederechter. Alle verzoeningspogingen en procedures verlopen in eerste aanleg via deze magistraat.

Wat is een landbouwbedrijf?

Onder “landbouwbedrijf” wordt verstaan de bedrijfsmatige exploitatie van onroerende goederen met het oog op het voortbrengen van landbouwproducten die in hoofdzaak bestemd zijn voor de verkoop.

Dit betekent evenwel niet dat alleen landbouwers pachters kunnen zijn, ook niet dat het om een hoofdberoep moet gaan. Iemand die een perceeltje grond bewerkt en de producten hiervan voor persoonlijk gebruik oogst, valt niet onder de pachtwet.

“Bedrijf” duidt op een economische uitbating. Het veronderstelt een “geregelde” activiteit en de aanwezigheid van een minimum aan geschikt exploitatiematerieel. Een aantal andere specifieke gebruiksmogelijkheden uitgesloten, zoals bv. de pacht voor industriële vetmesterij onafhankelijk van een landbouwbedrijf, de cultuurcontracten, enz.

Onder “cultuurcontract” wordt verstaan het contract waardoor een exploitant van gronden en weiden, na de voorbereidings- en bemestingswerken te hebben uitgevoerd, het genot daarvan voor een bepaalde landbouwteelt aan een derde afstaat tegen betaling. Het cultuurcontract veronderstelt een gebruiksduur van minder dan 1 jaar.