e

Eén van de manieren waarop een huwelijk kan eindigen.
 

Een grond tot het bekomen van een echtscheiding waarbij de beide echtgenoten voorafgaandelijk in onderling overleg een overeenkomst hebben opgemaakt over een aantal verplicht overeen te komen materiële en familiale aangelegenheden. De echtscheiding wordt door de rechtbank uitgesproken.
 

Het huwelijk is onherstelbaar ontwricht wanneer de voortzetting van het samenleven tussen de echtgenoten en de hervatting ervan redelijkerwijze onmogelijk is geworden ingevolge ontwrichting. De onherstelbare ontwrichting zal voor de rechtbank moeten bewezen worden en moet door de rechter worden vastgesteld. De echtscheiding wordt door de rechtbank uitgesproken.
 

Dit betreft bemiddeling in het kader van echtscheidingen. De (ex)partners trachten door middel van gezamenlijk overleg onder leiding van een bemiddelaar (eventueel de notaris – bemiddelaar) zelf tot een optimale regeling van de scheiding en de gevolgen daarvan te komen, zonder dat er over de geschilpunten moet worden geprocedeerd bij de rechtbank. Dit vormt een onderdeel van de regelgeving betreffende de proceduregebonden bemiddeling in familiezaken.
 

Een eendraadschema van een elektrische installatie is een schematische weergave door middel van symbolen die de samenstelling van de verschillende elektrische stroombanen en hun onderlinge verbindingen beschrijft. 

Een eenmanszaak is een onderneming waarbij een persoon kiest om zonder een vennootschapsstructuur te werken. Dit heeft zowel voordelen als nadelen. Voordeel bij een eenmanszaak is dat er weinig beperkingen zijn. Geen startkapitaal, geen boekhoudkundige verplichtingen, geen oprichtingsakte…

De keerzijde van de medaille is de onbeperkte aansprakelijkheid. Er is immers maar één vermogen… uw vermogen. Schuldeisers kunnen zich met andere woorden onbeperkt verhalen op uw persoonlijk vermogen.

Indien u werkelijk een afgescheiden vermogen voor uw zaak wenst, moet u opteren voor een eenpersoonsvennootschap.

Het bewijs dat men eigenaar is van een bepaald onroerend goed (in praktijk: het afschrift van de koopakte)

Soms moet je bij een verkoop de elektrisch installatie laten keuren. Bij verkoop van de woning moet je minimaal in het bezit te zijn van een zogenaamd gelijkvormigheidsverslag of keuringsrapport. Bij een woning waarvan de technische installatie dateert van ná 1 10 1981 zal dit rapport reeds aanwezig zijn. Indien dit niet ouder is dan 25 jaar, dan hoef je de installatie niet opnieuw te laten keuren. In de volgende gevallen is een elektriciteitskeuring wél verplicht:

• Bij elektrische installaties (van ná 1 10 1981) met een keuringsrapport ouder dan 25 jaar.

• Bij verkoop van een woning met een installatie die dateert van vóór 1 10 1981.

• Bij iedere uitbreiding of wijziging van een bestaande installatie.

• Bij verzwaring van de aansluiting.

• Bij werfkasten (tijdelijke elektrische aansluiting).

Je moet bij verkoop van de woning altijd in het bezit zijn van een gelijkvormigheidsverslag.

(in Vlaanderen EPC, in het Brussels-Hoofdstedelijk gewest EPB, in het Waalse gewest PEB)

Het energieprestatiecertificaat is een document dat informatie geeft over de energiezuinigheid van het gebouw. Daarnaast suggereert het certificaat maatregelen om de energieprestatie van het gebouw te verbeteren (dak- en muurisolatie, dubbele beglazing, hoogrendementsketel,…).

Je moet een energieprestatiecertificaat voorleggen als je je woning wil verhuren of verkopen. Het certificaat wordt opgesteld door een energiedeskundige.

De erfbelasting is de verzamelterm voor het vroeger gekende “successierecht” en het “recht van overgang”. Het is een belasting die je moet betalen bij het erven van een nalatenschap.

De hoogte van de erfbelasting is afhankelijk van de graad van verwantschap met de overledene. Hoe dichter de verwantschap, hoe minder erfbelastingen je moet betalen. Kinderen van de overledene betalen dus minder erfbelastingen dan de broer, zus, tante of andere familieleden.

Aangezien de erfbelasting altijd uitgedrukt wordt in een percentage, is de hoogte van de verschuldigde erfbelasting ook afhankelijk van de waarde van de erfenis.

De erfbelasting is de verzamelterm voor het vroeger gekende “successierecht” en het “recht van overgang”. Het is een belasting die je moet betalen bij het erven van een nalatenschap.
De hoogte van de erfbelasting is afhankelijk van de graad van verwantschap met de overledene. Hoe dichter de verwantschap, hoe minder erfbelastingen je moet betalen. Kinderen van de overledene betalen dus minder erfbelastingen dan de broer, zus, tante of andere familieleden.
Aangezien de erfbelasting altijd uitgedrukt wordt in een percentage, is de hoogte van de verschuldigde erfbelasting ook afhankelijk van de waarde van de erfenis.
 

Een erfdienstbaarheid is een last op een erf (een gebouw, een perceel grond,…) voor het gebruik en het nut van een erf dat aan een andere eigenaar toebehoort.

Erfdienstbaarheden kunnen ontstaan:

• door de natuurlijke ligging van het erf (bv. erfdienstbaarheid van waterafloop);

• uit verplichtingen opgelegd door de wet (bv. verplichtingen om een uitweg te verlenen opgelegd aan een bepaald erf ten voordele van een ingesloten erf – bv. de gemene muur);

• door overeenkomst (bv. een bakker die in een van zijn eigendommen zijn beroep uitoefent, kan bij verkoop van een andere eigendom die aan hem toebehoort, de erfdienstbaarheid opleggen aan de koper dat die eigendom nooit voor een zelfde doel gebruikt mag worden).

Een erfdienstbaarheid van rooilijn is een beperking op een grond die verbiedt dat er op bepaalde zones mag worden gebouwd. De zones worden afgebakend door rooilijnplannen die de scheidingsgrens bepalen tussen de openbare weg en de aangrenzende private eigendommen.

Een ander woord voor de “nalatenschap” van de overledene. Zoals de naam het al doet vermoeden is dit alles wat de overledene nalaat: de activa (vorderingen, aandelen, goederen …), maar ook passiva (schulden).

De persoon die een erfenis door versterf of uiterste wil geheel of gedeeltelijk verkrijgt.

Degene die is overleden en enig bezit - geld, goederen (en mogelijke schulden) - als erfenis nalaat.

Een erfloze nalatenschap is een nalatenschap waarbij de overleden persoon ofwel geen erfgenamen (of legatarissen) nalaat of de erfgerechtigde personen of legatarissen zich niet aanmelden. Het kan ook zijn dat de erfgerechtigden en legataris allemaal de nalatenschap verwerpen. In deze situatie zal de Staat de nalatenschap verkrijgen. De nalatenschap zal verzegeld worden en er zal een inventaris opgesteld worden. De staat verkrijgt immers de nalatenschap “onder voorrecht van boedelbeschrijving” wat betekent dat de Staat gehouden zal zijn om de schulden uit de nalatenschap te betalen, maar slechts ten belope van het actief van de nalatenschap.

Een zakelijk recht waardoor de erfpachter een onroerend goed, vaak een stuk grond of een akker, dat aan iemand anders toebehoort mag gebruiken. De erfpachter betaalt aan de erfverpachter daarvoor op vaste tijdstippen, meestal jaarlijks, een geldsom of een vergoeding in natura (de canon). Minimaal 27 jaar en maximaal 99 jaar.
 

Een erfrechtverklaring is een document dat opgesteld is op vraag van de erfgerechtigde. Het is een document dat aangeeft wie de erfgenamen van een overledene zijn.

Bij overlijden erft de overblijvende echtgenoot altijd het vruchtgebruik van de gezinswoning met alle huisraad en meubilair.

Ongehuwd samenwonenden die louter feitelijk samenwonen erven niet van elkaar tenzij er een testament in hun voordeel werd opgemaakt.

Wettelijk samenwonenden erven automatisch van elkaar.

Dit geldt alleen voor de samenwonenden die een verklaring voor de ambtenaar van de burgerlijke stand hebben opgemaakt.
 

Vroeger had iedere lidstaat zijn eigen toepasselijk erfrecht. Daar is verandering in gekomen met de Europese Erfrechtverordening. Deze erfrechtverordening harmoniseert de regels tussen de lidstaten, wat het toepasselijk erfrecht betreft. Het toepasselijk erfrecht is wel degelijk van belang, het bepaalt immers wat je wel en niet mag doen bij de verdeling van je goederen.

Als basisregel geldt dat het recht van de laatste woonplaats van de overledene van toepassing is, voor al zijn goederen. Een persoon kan wel kiezen om dit recht niet toe te passen, en te kiezen voor het recht van de lidstaat van zijn nationaliteit.