r

Bij een faillissement worden niet alle schuldeisers willekeurig uitbetaald. De wet legt een rangregeling op. Sommige schuldeisers zijn bevoorrecht (bijvoorbeeld de bank die een hypotheek heeft), en worden na de gewone “chirografaire” schuldeisers uitbetaald (bijvoorbeeld elektriciteitsleverancier van de onderneming).

De rangregeling is terug te vinden in de Faillissementswet.

Dit is een forfaitaire belasting (vroeger fiscale zegels) die betaald moet worden aan de overheid op iedere notariële akte.

Recht om gebouwen, werken of beplantingen op, onder of boven andermans grond te hebben. Dat recht brengt een tijdelijke horizontale splitsing van het goed met zich mee. De opstalgever is de eigenaar van de grond; diegene die het opstalrecht verkrijgt (de opstalhouder) wordt als het ware tijdelijk eigenaar van de gebouwen, beplantingen en werken op die grond. Een opstalrecht kan maximaal bekomen worden voor de duur van maximum 99 jaar. Dit recht wordt heel vaak toegepast wanneer een koppel een huis bouwt op de grond van één van hen.

Recht waardoor bijvoorbeeld een pachter, de gemeente, het OCMW, Huisvestingsmaatschappijen de mogelijkheid hebben om bij de verkoop van een woning of grond bij voorrang te kopen aan dezelfde voorwaarden als de koper waarmee men de verkoopsovereenkomst heeft afgesloten.
Het recht van voorkoop kan dus gezien worden als een “opschortende voorwaarde”; De verkoopsovereenkomst is reeds tot stand gekomen, maar zal pas uitwerking krijgen indien de begunstigde van het voorkooprecht dit recht niet uitoefent.

Een recht van wederinkoop is een recht van de verkoper om het goed zelf terug te kopen. Hij betaalt daarbij de aankoopprijs en eventueel bepaalde andere (koop)kosten terug.

Koper en verkoper kunnen in hun verkoopovereenkomst een recht van wederinkoop opnemen of het kan uit de wet voortkomen. Als het in een overeenkomst staat, dan kan het maximum 5 jaar uitgeoefend worden.

Tussen ouders en kinderen, tussen echtgenoten en (wettelijk) samenwonenden.

Als een eigenaar bepaalde wettelijke voorschriften niet naleeft, kan de overheid hem herstelmaatregelen opleggen.

In Vlaanderen vinden we drie regelgevingen terug, die voorzien in zo’n herstelmaatregelen, namelijk de regelgeving inzake:

• ruimtelijke ordening

• onroerend erfgoed

• wonen

Als iemand bijvoorbeeld een huis bouwt zonder vergunning, kan de rechter of de overheid hem als herstelmaatregel opleggen dat hij de woning terug moet afbreken.

Een rechthebbende is iemand die rechten heeft op een goed. Een erfgenaam is bijvoorbeeld een rechthebbende op de goederen in de erfenis van de overledene.

Iedereen die rechten heeft, kan zijn rechten laten gelden. Je mag daar echter niet in overdrijven. Indien je een recht slechts uitoefent om iemand te benadelen, spreekt men van rechtsmisbruik. Het voordeel dat je verkrijgt door jouw recht uit te oefenen staat dan niet in verhouding met het nadeel dat je veroorzaakt aan de andere partij. Een voorbeeld van rechtsmisbruik kan men terugvinden in volgend voorbeeld: Een persoon die zonder het te beseffen een muur bouwt op de grond van zijn buur. Natuurlijk kan de buur zijn eigendomsrecht laten gelden, maar hij mag zijn recht niet uitoefenen om iemand te schaden. Indien hij 20 jaar wacht en dan pas de afbraak vordert, zou de rechter kunnen oordelen dat het om rechtsmisbruik gaat.

Alle rechtspersonen hebben rechtspersoonlijkheid. Rechtspersonen kunnen zowel natuurlijke personen zijn, als ondernemingen. Voor een onderneming of een vereniging met rechtspersoonlijkheid (bijvoorbeeld een NV of een vzw) betekent dit dat deze houder is van eigen rechten en plichten. De onderneming zal gezien worden als een “fictieve” persoon met een eigen vermogen, eigen aansprakelijkheid en eigen schuldeisers. De onderneming zal ook zelf rechtshandelingen kunnen stellen, met een optreden van een vertegenwoordiger.

In de regelingsakte moeten de echtgenoten naar aanleiding van de echtscheiding verplicht een overeenkomst maken over enkele belangrijke familiale en materiële aangelegenheden.
 

Het register van verwaarloosde gebouwen en woningen is een gemeentelijke lijst met gebouwen die verwaarloosd zijn. Elke gemeente is vrij om een register van verwaarloosde gebouwen en woningen bij te houden.

Registratie is de formaliteit bestaande uit het overschrijven, ontleden of vermelden van een akte of van een geschrift door de ontvanger van de registratie in een daartoe bestemd register.
 

Een registratiebelasting is een belasting die moet betaald worden bij het registreren van een akte of een geschrift. Het begrip ‘registratiebelasting’ is in Vlaanderen een overkoepelend begrip en omvat 4 soorten registratiebelasting:

1. het verkooprecht;

2. de schenkbelasting;

3. het verdeelrecht;

4. en het recht op hypotheekvestiging.

Dit is de belasting die de staat heft bij de inschrijving (registratie) van een akte. Het meest bekende voorbeeld waarbij je registratie moet betalen is bij de ondertekening van de notariële akte om een onroerend goed, zoals een huis, aan te kopen. In deze context spreekt men ook wel eens van het verkooprecht. De registratiebelasting of registratierechten worden berekend op de overeengekomen aankoopprijs, verhoogd met de bedongen lasten. Registratierechten is een begrip dat vooral in de federale context wordt gebruikt. Het begrip ‘registratiebelasting’ betekent hetzelfde, maar wordt enkel in Vlaanderen gebruikt.

Partijen kunnen bij het sluiten van de huurovereenkomst of later overeenkomen dat de huurder zich ertoe verbindt de nodige werken (zowel kleine als grote) uit te voeren om het gehuurde goed in overeenstemming te brengen met de elementaire vereisten van veiligheid, gezondheid en bewoonbaarheid.
 

Voorbehouden erfdeel of reserve. Het deel waarop bepaalde erfgenamen altijd minstens recht hebben.
Indien de overledene meer heeft geschonken of meer heeft gelegateerd dan het beschikbaar gedeelte (en dus over een stukje van het reservatair deel heeft beschikt), zal er een “inkorting” kunnen plaatsvinden.

De reserve is het wettelijk erfdeel dat bepaalde in de wet opgesomde erfgenamen (kinderen, de langstlevende echtgeno(o)t(e), in sommige gevallen de ouders…) nooit kan ontnomen worden.

Het reservekapitaal is een apart budget dat dient voor de buitengewone uitgaven binnen de mede-eigendom. Het budget wordt gevormd door bijdragen die de mede-eigenaars betalen.

Normaal bepaalt het reglement van mede-eigendom hoeveel elke mede-eigenaar voor het reservekapitaal betaalt, maar er kan ook over beslist zijn in de algemene vergadering.

Voorbeelden waarvoor het reservekapitaal gebruikt wordt:

• de vernieuwing van de verwarmingsketel;

• het dak;

• de lift;

• ...

Is een testament waarbij twee begunstigden worden aangesteld in één testament. De eerste begunstigde erft in eerste instantie alles.  Wat na zijn dood overblijft - 'de rest' - gaat niet naar zijn wettelijke erfgenamen, maar naar de tweede begunstigde die in het testament wordt aangewezen.

Grens tussen de openbare weg en de aanliggende eigendommen die door de overheid wordt vastgelegd overeenkomstig de noodwendigheden van het openbaar belang.